Hoe transformatietherapie mijn leven veranderde ?!

Graag vertel ik jou mijn persoonlijke ervaringen met transformatietherapie. Ik neem je mee hoe transformatietherapie mijn leven positief en blijvend heeft veranderd. Waardoor ik weer met innerlijke kracht, vol levensenergie, gelukkig in het leven sta. Het is best spannend om zo’n privé verhaal te delen met een groot publiek. Het heeft moed gevraagd om mezelf op deze manier bloot te geven, maar omdat ik het té belangrijk vind en enorm enthousiast ben wat je met transformatietherapie kunt bereiken, heb ik besloten een stukje van mijn kwetsbaarheid te tonen en mijn verhaal te publiceren.

Wat ging er aan vooraf?

Ik was altijd het type “niet lullen maar poetsen”. Een aanpakker en doorzetter die moeiteloos veel ballen in de lucht kon houden. Mij was niet snel iets teveel. Zowel thuis als op het werk was ik een bezige bij, maar ook een perfectionist. Fouten maken was not done, hard werken en controle hebben dat was belangrijk. Ik voelde me voor heel veel mensen en kwesties (te) verantwoordelijk maar vergat daarbij vaak de verantwoordelijkheid voor mijn eigen gezondheid en geluk.

Het was voor mij heel belangrijk hoe anderen over mij dachten, en wilde aan alle ideaalbeelden voldoen. De perfecte vrouw, de leuke moeder, de liefhebbende partner, de ambitieuze werknemer, de alleswetende collega, de beste vriendin, de steunende mantelzorger, ga zo maar door. Ik wilde door iedereen aardig gevonden worden, had moeite met ‘nee’ zeggen. Dit ging vaak zelfs zover, dat ik de grenzen van anderen meer respecteerde dan die van mezelf. Mijn eigen behoeften en meningen kregen steeds minder de aandacht die ze verdienden. De eigenschap om graag voor anderen te zorgen, nodigde juist mensen uit om een beroep op mij te doen.

Zoals in ieders leven maakte ook ik een aantal “Life-events” mee. Gebeurtenissen die je vormen. Gebeurtenissen of heftige periodes die je leven voorgoed veranderen. Voor mij waren dat onder meer het stuklopen van relaties, als alleenstaande moeder de kinderen opvoeden, tijden van financiële zorgen en reorganisaties op het werk. Gebeurtenissen die mijn onzekerheid verder lieten toenemen. Daarbij werd ik ook net iets te vaak beschadigd, ik durfde de echte Jeanine steeds minder te laten zien.

Door mijn hoog sensitiviteit heb ik altijd snel een inschatting kunnen maken van mensen, sferen en situaties. Ik zag altijd vrijwel direct wat anderen nodig hadden, kon snel schakelen en deed vervolgens mijn stinkende best om daar dan in te voorzien. Dit leverde bij mij achteraf vaak een fors energielek op waardoor ik vervolgens extreem vermoeid raakte.

Door al dit geploeter raakte ik mezelf, onbewust, steeds verder kwijt. Ik ging leven vanuit allerlei overlevingsstrategieën. Ik verloor steeds meer eigenwaarde en ruimte, gunde me nog amper tijd voor mezelf. Ontspannen lukte haast niet meer, ik wist niet meer wat ik nodig had en wat mijn behoeften waren. De signalen die mijn lichaam me gaven pikte ik niet meer op. In plaats van te leven ging ik steeds meer “overleven”.

Mijn krachtige buitenkant was een prima camouflagemiddel geworden voor mijn onzekere binnenkant. Onbewust was ik op zoek naar erkenning, naar de bevestiging dat ik de moeite waard was, dat ik mocht zijn wie ik ben. Want daar twijfelde ik vaak aan, dat maakte me heel onzeker. Het ging zelfs zó ver dat ik momenten had waarop ik mezelf bezig hield met existentiële vragen; wat was de zin van mijn leven? Wie ben ik nu eigenlijk? Mag ik er wel zijn?

Burn out…..

De negatieve signalen vanuit mijn lichaam werden steeds sterker. Signalen die ik bleef negeren. Signalen waar ik geen tijd of aandacht aan gaf. In de overtuiging dat als ik maar hard bleef werken en mijn best bleef doen, die vanzelf wel over zouden gaan. Door het negeren van mijn gevoelswereld en intuïtie ging ik steeds meer leven vanuit mijn ratio. Ik stortte me nóg meer op mijn werk. Ik kreeg last van concentratieproblemen,  slapeloosheid en heftige dromen. Deze klachten werden alsmaar erger. Ik was emotioneel steeds vaker labiel en de vervelende ervaringen uit het verleden kregen mij opnieuw in hun greep. Mijn lichaam raakte steeds verder in disbalans.

Nadat ik mezelf lange tijd zo had “uitgewoond”, gaf mijn lichaam uiteindelijk een noodsignaal af. Met vermeende hartklachten kwam ik op de eerste harthulp terecht. Gelukkig werd vrij snel duidelijk dat er met mijn lichamelijke hart niets aan de hand was. Mijn  uitgewoonde lichaam had echter aan de noodrem getrokken. De negatieve energie die zich lange tijd in mijn lijf had vastgezet, zorgde ervoor dat mijn lichaam compleet geblokkeerd was geraakt. De diagnose burn-out werd gesteld.

Transformatietherapie.

Kort na dit noodrem-moment kwam er een nieuw soort hulpverlening op mijn pad. Transformatietherapie. Transformatietherapie richt zich op zowel de fysieke, emotionele, mentale maar ook spirituele gezondheid. Ik besloot ervoor te gaan.

Cognitieve therapie en spirituele ontwikkeling. Karakterstructuren en innerlijk kind werk. Kernkwadranten en chakrapsychologie. Systemische opstellingen en zielsopdracht. Carl Gustav Jung naast Lao Tse. Bij transformatietherapie staan vele inzichten niet tégenover maar  juist náást elkaar. Het was me niet altijd meteen duidelijk, hoe het maken van een tekening, een visualisatie of ademhalingsoefening bij zou dragen aan mijn “heel wording”. Achteraf toonde het mij áltijd zijn waarde.

Ik leerde opnieuw van mezelf houden en kreeg weer zelfvertrouwen. Ik leerde opnieuw ontdekken wat ik nodig had, wat belangrijk voor me was.  Ik leerde omgaan met mijn schaduwkanten. Mijn onzekerheid, mijn perfectionisme, mijn extreme zorgzaamheid, ze waren niet alléén maar nadelig. Ze hadden mij met regelmaat ook vooruit geholpen. Echter leerde ik nu zélf bepalen wanneer ik deze in ging zetten.  

Het werd een intensieve periode die mij hele mooie inzichten bracht maar ook pittige momenten kende.  Ik ging opnieuw door oude pijn heen, maar kon deze nu de juiste plek geven, er veranderde voorgoed iets in mezelf. Ik werd steeds zelfbewuster. Dat was soms ook heel beangstigend. Ik kwam steeds verder los van het ‘oude vertrouwde’, terwijl het ‘nieuwe onbekende’ zich nog niet liet zien. Dit is precies waar het in een transformatieproces over gaat. Allerlei vragen popte op. Welke persoon zal ik zijn na deze ‘Transformatie’? Zullen mensen me nog wel aardig vinden? Kan en wil ik nog wel terugkeren in mijn huidige functie?

Wat heeft het mij gebracht.

Uiteindelijk heeft transformatietherapie mij  ‘heel wording’ gebracht. Er is weer balans in mijn fysieke, mentale, emotionele en spirituele gezondheid gekomen. Door de transformatietherapie ben ik, zowel zakelijk als privé, anders in het leven
komen te staan. Ik heb veel inzichten gekregen en ontwikkeld waardoor ik nu anders naar mezelf, naar anderen, naar situaties en ook naar mijn verleden kijk. Vastgeroeste negatieve, beperkende overtuigingen en vooroordelen heb ik opnieuw onderzocht. Deze zijn in de meeste gevallen opgeruimd of bijgesteld. Ik weet nu hoe bevrijdend het is om zonder oordeel naar problemen, situaties en mensen te kunnen kijken. Mijn hoog sensitiviteit en intuïtie kan ik weer inzetten als kracht. Ik luister weer naar de signalen van mijn lichaam. Ik neem zelf weer volledig de verantwoordelijkheid voor mijn eigen gezondheid en geluk. Ik ben weer blij met mezelf en leef nu vanuit innerlijke kracht!

Het mag duidelijk zijn dat ik heel blij en dankbaar ben dat ik met  transformatietherapie in aanraking ben gekomen. Mede door mijn transformatie heb ik vanuit innerlijke kracht stevige keuzes durven maken welke mij mijn levensenergie en geluk hebben teruggegeven.

De weg van de keuze.

Ik vertel dit verhaal niet voor mezelf. Ik vertel het voor jou! Mogelijk dat jij je, geheel of gedeeltelijk, in mijn verhaal herkent, en je zelf wilt gaan ervaren hoe krachtig en “life-changing” transformatietherapie voor jou kan zijn. Transformatietherapie zorgt voor groei. Je gaat dingen anders zien, anders ervaren. Wat vaststaat is, dat er altijd een mooiere, completere en gelukkigere versie van jezelf ontstaat.